Zegt je kind plots dingen die je doen schrikken? Uitspraken die fel, ongenuanceerd of zelfs kwetsend zijn? Dan gaan er misschien wel alarmbellen af. Want waar komt dat plots vandaan? Lees hier wat daarachter kan zitten en hoe je die overtuigingen bijstuurt zonder je kind weg te duwen.
Waar komt dat vandaan?
Extreme opvattingen komen zelden uit het niets. Vaak zijn ze het resultaat van invloeden die zich stap voor stap opstapelen. Op school, bij vrienden, maar ook online.
Op sociale media kan je kind in een stroom van content belanden die gelijkaardig is aan wat het eerder zag, likete of deelde. Dat komt door algoritmes: die proberen gebruikers zo lang mogelijk geboeid te houden door posts en filmpjes te tonen die aansluiten bij hun interesses. Geleidelijk aan kunnen er echter scherpe of extreme ideeën sluipen in die content.
Voorbeeld
Lena (16) kijkt filmpjes met recepten, tips om brood te bakken en hacks om je was op te plooien. Na verloop van tijd krijgt ze filmpjes te zien waarin uitspraken opduiken als: “Een vrouw is pas echt gelukkig als ze haar man en kinderen dient” en “Echte vrouwen zetten hun ambities opzij voor hun gezin”.
Opgepast voor de filterbubbel
Blijft je kind steeds meer van hetzelfde zien? Dan lijken die ideeën plots normaal of vanzelfsprekend. Andere perspectieven verdwijnen naar de achtergrond, en het lijkt al snel alsof ‘iedereen’ zo denkt.
Kritische of genuanceerde stemmen komen minder aan bod, waardoor extreme uitspraken minder extreem aanvoelen. Dat maakt het moeilijker om afstand te nemen of vragen te stellen bij wat je ziet. Je kind belandt dan in een filterbubbel: een bubbel van eenzijdige informatie.
Hoe reageer je best?
Blijf rustig en luister eerst.
Probeer niet meteen te corrigeren of te verbieden. Een felle reactie kan het gesprek afsluiten.
Stel open vragen.
Vraag waar je kind die uitspraak hoorde, wie het volgt online of wat het aanspreekt in die boodschap.
Geef je grenzen aan.
Je mag duidelijk zeggen dat een uitspraak je raakt of voor jou niet oké is, zonder je kind aan te vallen.
Breng nuance binnen.
Stel vragen die andere perspectieven openen: “Geldt dat dan altijd?” of “Wat als …?”
Moedig kritisch denken aan.
Praat samen over hoe sociale media werken en waarom bepaalde content vaker opduikt.